Op 1 september jl. heeft de actiegroep de commissie een schrijven doen toekomen met de o.i. echte achtergronden voor al deze bilaterale verdragen ter vermijding van dubbele belasting.
Op dit schrijven hebben wij geen reactie mogen ontvangen vanuit de commissie.
De eerder door het Ministerie aan het Parlement opgevoerde “redenen” voor het verdrag:
- Het betreft alleen de “kleine Duitse pensioenuitkeringen”.
- Geen negatieve financiële consequenties voor gepensioneerden.
- Voorkomen van hoge administratieve kosten verbonden aan Duitse belastingaangifte.
- Voorkoming van het doen van aangifte in Duitsland (moeilijk en onmenselijk).
- Het was de uitdrukkelijke wens van de Kamer.
- Het verdrag moest gemoderniseerd worden volgens de OESO-richtlijnen (van wie?).
En met deze gefabriceerde en foutieve gronden is het Parlement sinds 2014 om de tuin geleid.
De ware grond is dat op Ministerieel niveau is afgesproken dat slecht één van twee betrokken landen belasting zal heffen (bronstaat of woonstaat) indien het pensioen onder arbitraire inkomensgrens blijft van €15.000 (die grens “vangt” wel 93% van alle “kleine” Duitse pensioenen).
Er is dan technisch geen sprake meer van “dubbele belastingheffing” en de compensatie vervalt.